توسعه تکنیک های تصویربرداری از مغز در علوم اعصاب امکانات جدیدی را برای آزمایش اینکه آیا آموزش موسیقی فشرده یا غیرمستقیم می تواند مغز را در سطوح آناتومیکی و عملکردی تغییر دهد ، ارائه می دهد و از این طریق بر توانایی های شناختی دیگر تأثیر می گذارد. در این ادبیات از دو نوع تکنیک استفاده شده است: مستقیم و غیرمستقیم. تکنیک های مستقیم (یعنی مطالعات مستقیم درباره فعالیت مغز) عبارتند از پتانسیل مغز مرتبط با رویداد (ERP) و مغناطیسسفالوگرافی (MEG) ، که فعالیت الکتریکی و مغناطیسی مغز را در طی فعالیت های شناختی ضبط می کنند. این با تکنیکهای غیرمستقیم مغز مانند تصویربرداری تابش مغناطیسی عملکردی (fMRI) متفاوت است ، که جریان خون را ثبت می کند (مثلاً اندازه گیری غیرمستقیم فعالیت مغز). با استفاده از MRI ساختاری برای بررسی ساختار مغز (به جای فعالیت) ، بسیاری از مطالعات تفاوتهای آناتومیکی بین مغزهای نوازندگان و غیر موسیقی را نشان داده اند. به عنوان مثال ، یک مطالعه توسط Schlaug و همکاران. (1995b) اولین کسی بود که ارتباطی بین تخصص موسیقی و مغز نشان داد. این تحقیق این سؤال را مطرح می کند که آیا ناحیه میانی شکیتال corpus callosum ، که در هماهنگی حرکت درگیر است ، متاثر از تخصص موسیقی است (در این مورد ، در کیبورد یا پخش کننده سازهای رشته). نتایج نشان داد نیمی از قدامی به طور قابل توجهی بزرگتر از کالوس کالوسوم در موسیقیدانان نسبت به غیر نوازندگان است. از این یافته ، Schlaug و همکاران. (1995b) نتیجه گرفت که آموزش های اولیه و فشرده در بازیکنان صفحه کلید و رشته ها ممکن است ارتباط و افزایش سریعتر بین نیمکره های مغز را به منظور انجام حرکات پیچیده دو دستی انجام دهد.
شواهد نشان می دهد که موسیقی می تواند عملکرد رفتاری را در چندین حوزه از جمله هوش بهبود بخشد. دانشمندان همچنین دریافته اند که موسیقی می تواند مغز را در دو سطح عملکردی و ساختاری تغییر دهد. چنین تغییر عصبی می تواند چندین دامنه را تحت تأثیر قرار دهد ، اما به نظر می رسد که یک دامنه به ویژه از موسیقی تأثیر می گذارد - یعنی زبان. به نظر می رسد موسیقی و زبان ویژگی های ویژه ای دارند که به موسیقی امکان بهبود و شکل گیری پردازش زبان را می دهد. این بررسی ابتدا به یافته های تصویربرداری عصبی مربوط به آموزش موسیقی یا تخصص موسیقی می پردازد. سپس تأثیر موسیقی بر نتایج پردازش زبان در نظر گرفته خواهد شد. سرانجام ، ما با تمرکز بر رابطه موسیقی و زبان ، به چندین جهت آینده در سطح نظری خواهیم پرداخت. همچنین ، استدلال می شود که کاربردهای قابل قبولی برای چنین یافته هایی وجود دارد ، به ویژه در هنگام توجه به موسیقی به عنوان یک ابزار توانبخشی.
موسیقی و زبان: مروری بر تحقیقات اخیر علوم اعصاب و رهنمودهای آینده کاربردی
احتمال تأثیر موسیقی بر شناخت یک مفهوم نسبتاً جدید در روانشناسی و علوم اعصاب است. محققان این پیوند را بررسی کرده اند و دریافته اند که تخصص موسیقی (به عنوان مثال ، مطالعه با نوازندگان در مقابل غیر موزیسین) یا آموزش موسیقی (به عنوان مثال ، مطالعات با افراد غیر موسیقی که موسیقی می آموزند) می توانند عملکرد رفتاری را بهبود بخشند و بسترهای مغزی را تغییر دهند ، نه تنها در موسیقی. دامنه بلکه در دامنه های دیگر. این درک جدید از رابطه بین موسیقی و شناخت به دانشمندان کمک می کند تا اثرات تأثیرات محیطی بر شناخت انسان را بطور گسترده تری درک کنند. دانشمندان با مطالعه تأثیر موسیقی بر شناخت انسان ، شروع به یادگیری قدرت موسیقی کردند. عموم مردم نیز مورد توجه قرار گرفته اند: "موسیقی شما را باهوش تر می کند" یا "موسیقی به شما کمک می کند تا زبان های دیگر را یاد بگیرید" - این نمونه هایی از افکار رایج مربوط به سؤالاتی درباره تأثیر موسیقی است.
به نظر می رسد طبق نتایج اولیه یک مطالعه پنج ساله توسط دانشمندان علوم اعصاب USC ، دستورالعمل های عادی رشد مغز در کودکان خردسال ، به ویژه در مناطقی از مغز که مسئول پردازش صدا ، زبان ، ادراک گفتار و مهارت خواندن هستند ، سرعت می بخشد.
موسسه مغز و خلاقیت (BCI) در USC مطالعه پنج ساله را در سال 2012 با همکاری انجمن فیلارمونیک لس آنجلس و قلب لس آنجلس (HOLA) برای بررسی تأثیر آموزش موسیقی بر رشد اجتماعی ، عاطفی و شناختی کودکان آغاز کرد. .
این نتایج مطالعه اولیه ، که اخیراً در ژورنال توسعه عصبی علوم شناختی توسعه یافته منتشر شده است ، شواهدی از مزایای آموزش موسیقی در زمانی ارائه می دهد که بسیاری از مدارس سراسر کشور برنامه های موسیقی و هنری را حذف یا کاهش داده اند. این مطالعه نشان می دهد که آموزش موسیقی سرعت بلوغ مسیر شنوایی در مغز را افزایش می دهد و کارایی آن را افزایش می دهد.
ما به طور گسترده ای به تأثیر آموزش موسیقی در رشد شناختی ، اجتماعی و عاطفی و مغز کودکان علاقه مند هستیم. " . "این نتایج نشان می دهد که کودکانی که آموزش موسیقی دارند ، در مقایسه با دو گروه مقایسه دیگر ، در پردازش صدا دقیق تر بودند."
برای این مطالعه طولی ، متخصصان علوم اعصاب در گروهی از 37 کودک از محله های محروم لس آنجلس ، بر رشد و رفتار مغز نظارت می کنند.سیزده نفر از کودکان ، در سن 6 یا 7 سال ، از طریق برنامه ارکستر جوانان لس آنجلس در HOLA شروع به دریافت آموزش موسیقی کردند. برنامه آموزش موسیقی جامعه از روش ال سیستما الهام گرفته شده است ، برنامه ای که گوستاوو دادامل ، رهبر LA Philharmonic ، هنگام بزرگ شدن در ونزوئلا در آن بود.
شواهدی در حال رشد وجود دارد که نشان می دهد آموزش هنر می تواند عملکرد دانشگاهی دانش آموزان را به میزان قابل توجهی تقویت کند. آخرین تحقیق ، شامل دانش آموزان کلاس اول و دوم در دو مدرسه ابتدایی دولتی Pawtucket RI ، شواهد محکمی را ارائه داد که نشان می دهد آموزش های متوالی ، مهارت ساخت در هنر و موسیقی ، با بقیه برنامه درسی ، می تواند عملکرد کودکان را در خواندن و ریاضیات بسیار بهبود بخشد. این مطالعه تلاش مشترک دانشکده موسیقی (در Providence RI) ، متخصصان هنر در سیستم مدرسه Pawtucket و مرکز Kodaly of America بود.
در سال اول خود ، این مطالعه شامل نود و شش دانش آموز ، 5-7 ساله در هشت کلاس اول کلاس بود. چهار کلاس درس "هنرهای آزمایشی" (هر دو در هر دو مدرسه) در یک برنامه موسیقی و هنرهای تجسمی شرکت کردند که بر توسعه مهارت های پی در پی تأکید می کند و موسیقی و هنر تجسمی یکپارچه با بقیه برنامه درسی. دانش آموزان در کلاسهای "هنرهای آزمایشی" یک ساعت موسیقی و یک ساعت هنر تجسمی در هفته دریافت می کردند. چهار کلاس کنترل (دو مدرسه در هر مدرسه) از هنرهای تجسمی و آموزش موسیقی استاندارد سیستم مدرسه (یک ساعت هنرهای تجسمی و چهل و پنج دقیقه موسیقی در هفته های متناوب) دریافت کردند.
پس از گذشت هفت ماه ، به همه دانش آموزان آزمون های موفقیت آمیز کلانشهر درجه یک استاندارد داده شد. مارتین گاردینر ، مدیر تحقیقات دانشکده موسیقی ، نتایج را با نمرات آزمون دستیابی به مهد کودک برای 83٪ دانش آموزانی که نمرات مهد کودک آنها در دسترس بود مقایسه کرد. وی دریافت که ، گرچه دانش آموزان کلاس های هنرهای تجربی از درصد دانش آموزان در نمرات بالاتر از مهدکودک متوسط سطح موفقیت شهری متروپل پشت دانش آموزان کنترل شروع کرده بودند ، اما آنها برابری آماری را در خواندن به دست آورده بودند و در ریاضیات جلوتر بودند. 77٪ از کلاسهای "هنرهای آزمایشی" در ریاضیات در مقطع درجه یا بالاتر بودند ، در مقایسه با 55٪ از گروه های کنترل.